Groene, onkruidvrije gazons die tegenwoordig zo gewoon zijn, bestonden pas in de late 18e eeuw in Amerika. In plaats daarvan was het gebied net buiten de voordeur van een typisch landelijk huis meestal vol vuil of misschien een cottage-tuin met een mix van bloemen, kruiden en groenten. Nauw geschoren grasvelden ontstonden voor het eerst in het 17e-eeuwse Engeland in de huizen van grote, rijke landeigenaren. Terwijl schapen nog steeds op veel van dergelijke parkgronden werden begraasd, waren landeigenaren steeds meer afhankelijk van menselijke arbeid om het gras dat het dichtst bij hun huizen ligt te verzorgen.
Vóór grasmaaiers konden alleen de rijken het zich veroorloven om de vele handen in te huren die nodig waren om het gras te zeisen en te wieden, dus een gazon was een teken van rijkdom en status. Met de komst van de grasmaaier kon bijna iedereen die een gazon wilde het zich veroorloven er een te hebben. Dit maakte voor veel mensen een groot verschil omdat veel delen van de Verenigde Staten werden geplaagd door droogte. Turfgrass werd functioneel en waardevol omdat het hielp bij erosie en je gazon er mooi uit liet zien terwijl het bezig was.
Het gazon werd al snel zo Amerikaans als appeltaart en een gewoonte voor mensen om voor hun huis te hebben. Ik bedoel, hoeveel mensen ken je tegenwoordig zonder gazon - zelfs in Orange County? De prevalentie van de gazons in films als Pleasantville (199) en Edward Scissorhands (1990) verwijst naar het belang van het gazon als sociaal mechanisme dat groot belang hecht aan visuele weergave van de Amerikaanse buitenwijk en de beoefende cultuur. Verbeteringen in de grasmaaier en watervoorziening maakten de verspreiding van de gazoncultuur mogelijk van het noordoosten naar het zuiden, waar het gras slechter groeide. Vanwege bezorgdheid over het gebruik van pesticiden, het gebruik van kunstmest, klimaatverandering en vervuiling, ontwikkelde zich aan het einde van de 20e eeuw een beweging om organisch gazonbeheer te vereisen.
Amerikanen begonnen zich bewust te worden van de voordelen van gras en gazons nadat ze naar krantenfoto's in Europa hadden gekeken, wat suggereerde wat een eenvoudig groen gazon zou kunnen bieden aan een prachtig huis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden grasmaaiers en andere machines die werden gebruikt om de gazons verzorgd te houden omgesmolten voor de oorlogsinspanning. In tegenstelling tot vandaag waren er echter in de jaren 1200 geen grasmaaiers en werden gazons voornamelijk onderhouden door zeisen en het grazen van dieren. Voor een cultuur die in de jaren vijftig geobsedeerd raakte door golf, steeg het perfecte gazon om een icoon van de American Dream te worden, schreef Ted Steinberg, hoogleraar geschiedenis aan de Case Western Reserve University en een vooraanstaande geleerde op het Amerikaanse gazon.
Vrouwen werden in de loop van de tijd verbouwd om het gazon als onderdeel van het huishouden te zien, als een essentiële inrichting, en om hun echtgenoten aan te moedigen een gazon te onderhouden voor de reputatie van het gezin en de gemeenschap. Er wordt gesuggereerd dat een buurman wiens gazon niet in onberispelijke staat verkeert moreel corrupt is, met de nadruk op de rol die een goed onderhouden gazon speelt in buren- en gemeenschapsrelaties. Andere alternatieven voor gazons zijn weilanden, droogtetolerante xeriscape-tuinen, natuurlijke landschappen, inheemse planthabitattuinen, verharde Spaanse binnenplaats- en terrastuinen, vlindertuinen, regentuinen, tapijtgazon en moestuinen. De druk om een gazon te onderhouden is ook legaal; er zijn vaak lokale of staatswetten om onkruid te hoog te laten worden of om een gazonruimte bijzonder onverzorgd te laten zijn, strafbaar met vergoedingen of geschillen.
Het verlangen naar gazons was zo intens, dat in de 17e eeuw in Europa de heersende klasse pronkte met hun persoonlijke rijkdom door zich alleen maar te omringen met gazons. Het imago van het gazon veranderde van focus op technologie en mannelijkheid naar het benadrukken van esthetisch plezier en de gezondheidsvoordelen die voortvloeien uit het onderhoud ervan; adverteerders bij gazonverzorgingsbedrijven gingen ervan uit dat vrouwen niet positief zouden reageren op beelden van efficiëntie en kracht.
Leave a Comment